اثر نشانه گذاری بر پراکنش و ساختار توده های جنگلی راش (پژوهش موردی جنگل صفارود رامسر)

این مطالعه با هدف بررسی الگوی پراکنش مکانی درختان نشانه گذاری شده در دو پارسل 513 و 514 از سری پنج صفارود رامسر واقع در ارتفاع 1200 تا 1300 متر از سطح دریا در جنگل های حوزه آبخیز 30 انجام شد. برای این منظور، 20 پلات یک هکتاری براساس روش نمونه برداری از دو جامعه مستقل راش شامل پلات های مدیریت شده (16 هکتار) و پلات های شاهد (جهار هکتار) در نظر گرفته شد و اطلاعات موجود در سال های 1379 و 1391 در آنها مقایسه شدند. نتایج نشان داد که ساختار 20 پلات در سال 1379 نزدیک به حالت تعادل (نامنظم) بوده است و برش های تک گزینی انجام شده در این توده ها منحنی سال 1391 را از فرم تعادل دور کرده است. تعداد درختان قطور و خیلی قطور کاهش یافته و در طبقات قطری پایین نیز کاهش تعداد به وجود آمده است. الگوی پراکنش مکانی درختان نشانه گذاری شده در پارسل 512 به طور کامل خوشه ای (پراکنده در اطراف درختان قطور و خیلی قطور) و در پارسل 513 تصادفی (پراکنده در اطراف کم قطر و میان قطر) است که ارتباط مستقیم با تیپولوژی توده جنگلی دارد. همچنین نتایج نشان داد که متوسط سطح روشنه های زادآوری در جامعه مدیریت شده 414 مترمربع و در جامعه شاهد 384 مترمربع، متوسط ارتفاع کل نهال ها در روشنه های زادآوری موجود در جامعه مدیریت شده 1/4 متر و در شاهد 1/2 متر و میانگین تعداد نهال در جامعه مدیریت شده 603 اصله و در شاهد 512 اصله در هر آر بود که با هم اختلاف معنی داری را نشان ندادند.